شمیم مهدی

به نام خدا

سلام

***************************

برحذر داشتن از هول و خطر صراط

-------------------------------------------------------

وَ اعْلَمُوا أَنَّ مَجَازَکُمْ عَلَى الصِّرَاطِ وَ مَزَالِقِ دَحْضِهِ ، وَ أَهَاوِیلِ زَلَلِهِ ، وَ تَارَاتِ أَهْوَالِهِ .

و بدانید که عبور شما از صراط و جایگاه لغزش های ساقط کننده ی آن است. شما از لغزش گاه پر خطر صراط و مخاطرات متعاقب آن عبور خواهید کرد.

فَاتَّقُوا اللَّهَ عِبَادَ اللَّهِ تَقِیَّةَ ذِی لُبٍّ شَغَلَ التَّفَکُّرُ قَلْبَهُ ، وَ أَنْصَبَ الْخَوْفُ بَدَنَهُ ، وَ أَسْهَرَ التَّهَجُّدُ غِرَارَ نَوْمِهِ ، وَ أَظْمَأَ الرَّجَاءُ هَوَاجِرَ یَوْمِهِ ، وَ ظَلَفَ الزُّهْدُ شَهَوَاتِهِ ، وَ أَوْجَفَ الذِّکْرُ بِلِسَانِهِ ، وَ قَدَّمَ الْخَوْفَ لِأَمَانِهِ .

ای بندگان خدا، به خدا تقوا بوریزد، تقوای خردمندی که تفکر قلبش را به خود مشغول داشته و ترس بدنش را به زحمت انداخته و شب بیداری ها خواب ناچیزش را از بین برده و با بیداری به بامداد رسیده باشد. و امید او به رحمت و عنایت خداوندی روزگار گرمش را تشنه ی عنایات و رحمت های خداوندی نماید. زهد و پارسایی از شهوات او جلوگیری کرده و ذکر خداوندی سبقت بر زبانش نماید. خوف و هراس از پایان کار و ظهور نتایج آن را برای امن و آرامش آن موقع پیش بیندازد.

وَ تَنَکَّبَ الْمَخَالِجَ عَنْ وَضَحِ السَّبِیلِ ، وَ سَلَکَ أَقْصَدَ الْمَسَالِکِ إِلَى النَّهْجِ الْمَطْلُوبِ ؛ وَ لَمْ تَفْتِلْهُ فَاتِلَاتُ الْغُرُورِ ، وَ لَمْ تَعْمَ عَلَیْهِ مُشْتَبِهَاتُ الْأُمُورِ ، ظَافِراً بِفَرْحَةِ الْبُشْرَى ، وَ رَاحَةِ النُّعْمَى ، فِی أَنْعَمِ نَوْمِهِ ، وَ آمَنِ یَوْمِهِ . وَ قَدْ عَبَرَ مَعْبَرَ الْعَاجِلَةِ حَمِیداً ، وَ قَدَّمَ زَادَ الْآجِلَةِ سَعِیداً ، وَ بَادَرَ مِنْ وَجَلٍ .

و از موانع راه روشن و هدایت، اعراض و کناره گیری کند و برای رسیدن به روش مطلوب به سوی حیات ابدی معتدل ترین راه ها را برگزیند و عوامل کبر و غرور که او را از حق و حقیقت دور می سازد، از راه راست منحرفش نکند. امور مشکوک و مشتبه نابینایش نسازد (با این حرکت و تکاپو است که) شادی بشارت سعادت ابدی و آسایش در نعمت الهی را در آسوده ترین و ملایم ترین خواب و با امن ترین روزی (که در انتظارش می باشد) به دست اورده است. (چنین انسانی است که) از گذرگاه موقت با وضعی پسندیده عبور نموده است و توشه ی پایان سرنوشت را سعادتمندانه پیش انداخته و از ترس خداوندی به اعمال صالحه پیشدستی کرده است.

وَ أَکْمَشَ فِی مَهَلٍ ، وَ رَغِبَ فِی طَلَبٍ ، وَ ذَهَبَ عَنْ هَرَبٍ ، وَ رَاقَبَ فِی یَوْمِهِ غَدَهُ ، وَ نَظَرَ قَدَماً أَمَامَهُ . فَکَفَى بِالْجَنَّةِ ثَوَاباً وَ نَوَالًا ، وَ کَفَى بِالنَّارِ عِقَاباً وَ وَبَالًا ! وَ کَفَى بِاللَّهِ مُنْتَقِماً وَ نَصِیراً ! وَ کَفَى بِالْکِتَابِ حَجِیجاً وَ خَصِیماً !

این انسان آگاه در مهلتی که در زندگی نصیبش شده است، به سوی سعادت شتافته و رغبت در طلب نجات نموده و از پلیدی ها گریخته و در امروزش به تفکر درباره ی فردایش پرداخته و همواره به پیش رو نگریسته است. (برای لزوم معرفت و عمل انسان) عطا و پاداش بهشتی و ترس و کیفر و وبال آتش کافی است. انتقام خداوندی و یاری او و احتجاج و مخاصمه ی کتاب (برای تنظیم حیات هر انسان خردمند) کفایت می کند.

---------------------------------------

خلاصه: حضرت در این بخش به همه ی ما یاداوری می کنند که همه ی انسان ها از صراط عبور خواهند کرد. صراطی که خطرات بسیاری دارد و پرتگاهی است که باید از آن ترسید. همگان را به تقوا توصیه می کنند تقوایی که در آن انسان زبانش همیشه ذاکر خداست و دلش ترسان است و خوابش کم شده و اعمالش در راه رسیدن به خداوند است. برای رسیدن به اینده ای نیکو از باطل دوری میکند و اعتدال را انتخاب می کند. گناه و کار های نادرست او را از هدفش دور نمی کند و با چنین زندگی کردنی به ارامش  ابدی دست یافته است. چنین انسانی اینده نگر است و به اعمال صالح پرداخته و دنیا را به خوبی می گذراند. خداوند برای آن که انسان ها راه درست رو انتخاب کنند برای آنان پاداش بهشتی قرار داده و ترس از اتش دوزخ را در وجودشان نهاده است. حضرت امیر می گویند که غضب خدا و رحمت او برای انسان خردمند کافی است.

***************

خدایا به امید تو...!