شمیم مهدی

به نام خدا

سلام

************************

دیروز، آقای میرباقری سخنرانی داشتن تو حرم اقا امام رضا -علیه السلام- ، صحبتشون رو با حدیثی از امام صادق –علیه السلام- شروع کردن که حضرت می فرمایند: برای درک شب قدر باید فاطمه –سلام الله علیها- را بشناسید، اما در عالم هیچکس نمی تواند خانم فاطمه زهرا –سلام الله علیها- را بشناسد.

توضیحات مفصلی دادند در مورد شب قدر و عظمتش که من دقیق یادم نیست و ترجیح میدم برای دوری از اشتباه مطالب رو بیان نکنم.

وقتی در مورد عظمت خانم صدیقه ی اطهر –سلام الله علیها- صحبت میکردن حدیثی از پیامبر اکرم –صلوات الله علیه- نقل کردن که پیامبر می فرمایند خدا در یک سمت من و تمام عالم در سمت دیگر من است و فاطمه بین روح من و خدا قرار دارد. (نقل به مضمون البته)

و عظمت حضرت رسول در حدی است که وقتی حضرت آدم، خدا رو به ایشون قسم میدن، خداوند متعال می فرماید که اگر محمد –صلی الله علیه و اله و سلم- نبود تو آفریده نمی شدی.

آقای دکتر می گفتن عظمت چنان است که ما قادر به شناخت کامل نیستیم. ما فقط نوری از انوار این بزرگواران رو دریافت میکنیم که این نور هم با واسطه به ما رسیده است. اگر قرار بود بدون واسطه ما به این انوار برسیم طاقت نداشتیم.

شب قدر با آن همه عظمتش در وجود خانم زهرای مرضیه قابل درک است شناخت کامل حضرت نیز ممکن نیست، اما برای این شناخت ما هر چقدر معرفتمون رو بیشتر کنیم در حد خودمون میتونیم رشد کنیم و بالا بریم.

------------------------

بعد از مبحثی که گفتم، ایشون در مورد تسبیحات خانم فاطمه زهرا صحبت کردند، که اگر به اسم ایشان هست یعنی عظمت بالایی داره.

حدیث در باب قدر و منزلت این تسبیحات کم نشنیدیم ولی بد نیست بعضی از احادیثی رو که گفتن بنویسم.

اولا ایشون گفتن این تسبیحات شاید در ظاهر تعدادش فقط صد تا باشه اما ثوابش خیلی زیاده

و این که در قران خداوند می فرماید اذکرو الله ذکرا کثیرا، این تسبیحات یکی از مصادیق ذکر کثیر است.

نکته ی دیگر این که در روایات امده که بعد از هر نماز، گفتن این تسبیحات گناهان رو از بین میبره و گفته شده اگر بعد از 33 سبحان الله یک لا اله الی الله گفته بشه همه ی گناهان بخشیده میشه.

خیلی شنیدیم این حدیث رو که این تسبیحات معادل 1000 رکعت نماز و معادل نوافل و نمازهای مستحبی است. اقای میرباقری میگفتن شیخ حر عاملی فتوایی داده که این تسبیحات به جای نوافل کافیه.

و نکته ی اخر هم این که این تسبیحات به وقت انسان برکت میده.

از خود خانم بخوایم کمکمون کنن تا از این فیض بزرگ بهره مند بشیم، و بتونیم در حد خودمون نسبت بهشون معرفت پیدا کنیم.

*******************************

امشب مجلسی بودیم، مداح گفتن روضه لطافت است.

لطافت و رقت قلب موجب میشه که ادم با یه جمله یا حتی یه کلمه ذکر مصیبت دلش به درد بیاد و گریه کنه.

یکی از چیزایی که این لطافت رو از بین میبره خشمه.

هر چی لطافتمون کم شد، مجبور میشیم روضه های سنگین تر بخونیم، روضه ی مکشوف بخونیم، تا یه ذره گریه کنیم.

گفتن از خود خانم بخوایم که لطافتمون زیاد بشه، اگه شد با یه لیوان آب هم گریه میکنیم.

*******************

پدر میگن جریاناتی که بوده، مسائلی که مطرح میشه نشون میده در راه حق هر مصیبتی هم که وارد بشه به هر حال میشه برش صبر کرد.

همیشه و همیشه بین حق و باطل، جنود عقل و جنود جهل جنگ بوده. اصلا اگه درگیری نبود که حق و باطل مشخص نمی شد.

اگه چنین اتفاقاتی نمی افتاد که ما الان نمیتونستیم انتخاب کنیم که علوی و حسینی باشیم یا یزیدی.

به هر حال هر کدام از ائمه در دوره ی خودشون با معاندین مبارزه کردند. بهشون ظلم بسیار شد اما در عوض راه برای عقلا مشخص شد.

برای مادر، فاطمیه گریه میکنیم اما اصل بر اینه که ببینیم چه باید بکنیم برای پیروی از ولایت، برای ادامه دادن راهشون، برای آماده شدن جامعه برای ظهور حضرت حجت –عجل الله تعالی فرجه الشریف-.

برگزاری روضه ها و مجالس عزا تعظیم شعائر است و یاداوری ظلم هایی که به اونا شد و تنبه خودمون و تلنگر که یادمون نره مسیر چیه و مقصد کجاست.

***********************

آقاجان، مولاجان، یا امیر المومنین

مایی که مراسم میگیریم در این ایام، اگه مشکی می پوشیم، تلاشمون اینه که نشون بدیم محبتون هستیم.

خودتون گفتید اگه دوستیمون رو نشون بدیم شما هم ما رو از خودتون حساب میکنید.

آقا! خودتون کمکمون کنین که پیرو خوبی براتون باشیم، که مثل کوفیان نباشیم، که نشویم خوارج ها و نشویم سربازان معاویه و نشویم طلحه و زبیر و نشویم استخوان در گلو...

آقا! بی نگاهتان، بی لطف و محبتتان، توان یاری فرزندتان را نداریم.

------------------

خدایا به امید تو...!