شمیم مهدی

به نام خدا

سلام

************************************

دو کتاب هر دو نوشته ی آقای محمدرضا زائری

کما بیش جسته گریخته در طول مطالعه بخش هایی از کتاب ها رو چه تو وبلاگ چه تو سایت های دیگه نوشتم و بعضی رو هم بدون اوردن عین مطلب فقط اشاره ای بهشون کردم.

حالا امشب به طور کامل تموم شد.

هم از نظر محتوایی و هم شیوه ی نگارشی هر دو کتاب و حتی کتاب سبک زندگی هم حرف دارم

نکته ی اول این بود که مخاطب این کتاب ها در درجه ی اول مسئولین و دست اندرکاران امور فرهنگی و در درجه ی دوم کسانی هستن که دغدغه ای برای این چنین مسائل دارن و به دنبال راهکار و اسیب شناسی میگردن.

کتاب از نظر محتوایی و بار علمی به جهت این که ادم چیزی یاد بگیره و چیزی دریافت کنه خوب بود اما میشد در شیوه ی نگارش تجدید نظر کرد که البته به نظر میرسه به علت فوریت موضوع و نگرانی نویسنده درباره ی معضلات اجتماعی و در این جا به طور خاص حجاب صرفا مقالات و مصاحبه ها مرتب شدن و در بعضی موارد ویرایش و در اختیار مخاطب قرار گرفتن. 

کل مفاهیمی که ایشون بیان کردن رو شاید بشه در 5-6 صفحه خلاصه کرد اما خب توی هر بخشی حتی خود موضوع مقاله و مصاحبه حرف هایی داره که نمیشه ازشون گذر کرد. 

عمده ی مطالب ایرادی بود که با سازمان ها و قسمت های بالای نظام برمیگشت که من به عنوان یه فرد نسبتا عادی بدون هیچ مسئولیت دولتی کاری نمیتونم براش انجام بدم. به همین دلیل در کل این قسمت ها شاید تنها بخشی که خیلی پسندیدم قسمت 7 کتاب حجاب با حجاب بود که راهکارهایی رو هر چند به صورت کلیت به خانواده ی مذهبی پیشنهاد داده بودن.

---------------------------------

«تنها چیزی که می تواند ما را نجات دهد این است که خودمان فارغ از نهاد های رسمی به میدان بیایم. این واقعیت دردناک را بگویم که خانواده ی مذهبی خودشان مانند قبل از انقلاب به فکر حفظ بنیان های اعتقادی و فضای مذهبی و سالم خانواده های خودشان باشند و نمی توان به هر چیزی که در جامعه عرضه می شود اعتماد کرد. خانواده های مذهبی ناچارند مجله، فیلم سینمایی، مواد فرهنگی مصرفی، گردهمایی اجتماعی خاص خودشان را داشته باشند و در آن محیط اجتماعی گسترده باید حجاب برای آن دختر ارزشمند باشد.»

صفحه 85

***********************

برای یک بار خوندن و هزاران بار تامل کردن و به دنبال راهکار گشتن و یک جا ننشستن خوب بودن.

و البته من علاوه بر مسائل مطرح شده در کتاب، به اشکالاتی در کارهای خودم هم رسیدم؛ مثلا این که به علت تفاوت با گروه عام جامعه (به قول کتاب) که نوع پوشش و نوع برخورد دینیشون متفاوته تقریبا خیلی وقت ها سکوت میکردم و نظری نمیدادم ولی الان به این رسیدم که به جای کناره گیری و سکوت باید با افراد تعامل داشت، شناختشون و بعد راهکاری مناسب حالشون ارائه کرد. و البته خود این تعامل داشتن خودش خیلی تمرین میخواد چون ادم ها به راحتی شاید یه فرد متفاوت با خودشون رو نپذیرن باید ویژگی هایی مورد پسند طیف خاص افراد داشت.

*************

خدایا

توفیق عمل کرامت بفرما 

------------

خدایا به امید تو..!