شمیم مهدی

به نام خدا

سلام

***************************

خساست جزو یکی از ویژگی های مذمومه.

یعنی ادم در هر حالی نباید به چیزی که داره بخیل باشه.

حالا حتما هم قرار نیست دارایی مادی باشه ها

میتونه یه توانایی باشه، میتونه یه دارایی معنوی باشه

چیزایی که توان تقسیم کردن و گسترش یافتن دارن جزو اینان؛ مثل علم.

بعضی وقتا به دلیل این که فکر میکنیم ادما قدر کارمون رو نمیدونن یا ازمون تشکر نمی کنن توانایی هامون رو ازشون دریغ میکنیم. 

اگه چیزی ازمون بخوان، کمکی نیاز داشته باشن، درخواستی ازمون بکنن بهشون بی توجهی میکنیم یا بد جوابشون رو میدیم.

یا مثلا اگه خیلی اصرار کنن به خاطر از سر باز کردنشون یه کار نصفه نیمه تحویلشون میدیم.

واقعا چه اهمیتی داره که ادما قدردان باشن یا نه؟!

یعنی تو اگه چیزی به کسی یاد بدی، ازت کم میشه؟! حالا تشکر هم نکرد.

کم ندیدم که طرف واسه این که ثابت کنه خیلی ادم محترمیه یا خیلی بزرگه و بهش برخورده که مورد توجه واقع نشده در چنین زمان هایی خودش رو کنار میکشه!

و اصلا تصویر قشنگی نداره. علی الخصوص اگر در یک محیط اجتماعی باشه که همه دور هم هستن مثل مدرسه یا مثل محل کار.

کاش کمی بیشتر به رفتارهامون توجه کنیم:)

***************

خدایا به امید تو...!