شمیم مهدی

به نام خدا

سلام

********************************

اینجا ایران است.

همان خاکی که بستر آرمیدن هزاران لاله ی پر است.

------------------------------------------

روزی روزگاری مردم خسته از ظلم و استبداد برپا شدند و قیام کردند.

همه یک پارچه ازادی می خواستند، استقلال

در سر ارزوها داشتند و مثل من و شما زندگی ارام طلب می کردند.

رهبری برگزیدند و پیرویش کردند تا پیروز شدند.

دلشان لبریز شادی بود و هیجان از چشم هاشان پیدا بود.

خوش حال بودند که رشد می کنند و پیشرفت، راه پیدا کرده اند و مقصد نزدیک

برای اینده برنامه می چیدند.

آن ها که چشم دیدن شور و شعفشان نداشتند به خاک و ثروتشان طمع کردند و به خیال خود وطن را تصرف شده دانستند.

پا از گلیم فراتر گذاشته و روزگار شیرین ایرانیان بر هم زدند...

اما... زهی خیال باطل

که اینجا خاک دلیر مردان است و خطه ی شیران

تفاوت دین و زبان، موجب تفاوت وطن دوستی و هم میهن دوستی نمی شود.

فارس و ترک و لر و کرد و عرب همه و همه رخ به رخ دشمن ایستادند و دفاع کردند و ره بر دشمنان بستند.

.

.

اری اینجا ایران است.

دیار ازاد مردان..

************************

خدایا

آن ها جان در رهت دادند و از خون خود گذشتند

تا اسلام بماند، تا میهن بماند، تا غیرت بماند

قطعا انتظار دیدن این روزهامان را نداشتند.

دستمان بگیر و کمکمان کن بی یاریت قدم از قدم نمی توان برداشت

و نمی توان حق آنان را ادا کرد.

این کشور و این دین و این مذهب و این رهبران و این شهدا نعمات تواند.

قرار داده ای که ره گم نکنیم اما... 

می دانم. قدردان نیستیم خودت توان سپاسش را بده

-------------------------

خدایا به امید تو..!