سخن به جا
به نام خدا
سلام
*****************************
حتما شنیدین که میگن «هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد»
یه وقتایی ادم واقعا بهش میرسه.
برای یاداوری خودم باید بعضی از حرف ها رو مرور کنم؛
جامعه تشکیل شده از انواع و اقسام ادم ها با تفکرات مختلف، سطح دانش متفاوت، روش تحلیل های متفاوت
وقتی تو رسانه یا یه تریبون عمومی برای اکثریت مردم قراره صحبت بشه باید مطالبی بیان بشه که فهمش برای عموم راحت باشه.
چیزی که شبهه ایجاد کنه، کج تابی داشته باشه و مطلب رو غلط وارد ذهن مخاطب کنه و جو رو متشنج کنه مطلوب نیست.
یادم هست توی کتاب «مردی در تبعید ابدی» یکی از دلایل محبوبیت ملاصدرا بین مردم، شیوه ی سخنرانیش بالای منبر بود.
ملاصدرا جوری حرف میزده که همه ی مردمی که حرفاشو میشنیدن اعم از بچه و بزرگ و زن و مرد همه مطالبش رو بفهمن
قطعا هیچ وقت برای مخاطب عام، از حرکت جوهری و بحث وجود و ماهیت صحبت نمی کرده. تازه اونایی که خودشون اهل علم بودن نتونستن درست مباحث ملاصدرا رو درک کنن فکر کنین اگه واسه مردم عادی میگفت چی میشد!
حقیقت اینه که خیلی جاها حرفامون جز مشغول کردن ذهن افراد به مباحث بیهوده و تلف کردن وقتشون و متشنج کردن جمع نتیجه ی دیگری نداره.
من نمیخوام به کسی جسارت کنم و سطح فهم کسی رو پایین فرض کنم! نمیگم خودم خیلی می فهمم!
فقط بحثم اینه که هر صحبتی رو نباید در هر جمعی کرد.
مثلا تو کلاسی که همه ی افرادش از مباحث سیاسی و اجتماعی سر در نمیارن و البته کسانی هم که ادعا دارن یا نظری میدن -مثل خودم- چندان عالی رتبه نیستن که حرفشون تمام و کمال درست باشه مطرح کردن این مباحث جز ایجاد شبهه و درگیری برای بچه ها چیزی نداره.
***********************************
در راستای این همه حرفی که زدم حق اینه که بابت پست قبل عذرخواهی کنم
و اینو بگم که بهتر بود جای دیگری این حرف ها رو میزدم یا اقلا یک مقداری از این دید منفیم کم می کردم.
فضای مجازی هر چند وبلاگ شخصی باشه جای اظهار نظرهای این گونه و تا این اندازه سیاه نمایی نیست...
خدا از سر تقصیرات همه مخصوصا خودم بگذره..
*******************
توفیق عمل عنایت کن...
----------------------
خدایا به امید تو...!
ترمه
