پرواز
به نام خدا
سلام
**********************************
همین الان داشتم می نوشتم دیوارای دنیا خیلی محکمه.
وقتی می خوری بهشون چند برابر نیروی برخوردت رو حس می کنی
البته این فقط یه حسه چون همون جور که نیوتون از رو قانون خدا تقلید کرد و اسم قانونشو گذاشت عمل و عکس العمل، خدا عادل تر از این حرفاس که جوری زندگی رو قرار بده که اگه یه ضربه ی اروم زدی ده برابرشو بخوری.
داشتم در مورد دیوارای دنیا حرف میزدم.
اینو از گنجشک زندانی دیروز فهمیدم.
خیلی خودشو به پنجره می کوبید. ترسیده بود...
بیچاره راهی که اومده بود رو گم کرده بود، شیشه رو هم که نمی دید هی خودشو می کوبید...
پرنده رو اگه تو قفس خالی بذاری دق می کنه،
اگه مث قصه ها بهش قول آزادی بدی به عشق ازادی زنده می مونه.
اما اگه یه قفس به بزرگی دنیا بهش دادی که مثل دنیای واقعی می تونست توش پرواز کنه و همه چیز دنیا رو داشت
فکر می کنه واقعا ازاده، قفس رو اشتباه می گیره.
یادش میره پرواز واقعی چجوری بوده و هدف چی بوده.
قصه ی ما ادمام همینه.
اونقد دنیا واسه مون بزرگه که فکر میکنیم تهشه.
اصل قضیه یادمون میره
ما می مونیم و یه دنیا که بعد یه مدت از تکراری بودنش خسته می شیم اما دیگه بال پریدن نداریم...
اگه پریدن یادت بره و دیر بشه دیگه کاری از دست هیچ فیزیوتراپی برنمیاد..
اگه زود یادت بیفته کمکت می کنن ولی امان از اون زمانی که بفهمی چقدر زود فرصتت تموم شده...
وقتی از قفس رفتی بیرون اون وقت تازه حسرت می خوری که چی رو از دست دادی..
نکنه اون روز برسه که انگشت حسرت بگزیم و بگیم یا لیتنی کنت ترابا...
27 اردیبهشت 94
******************
خدایا
صاحب همش تویی...
این بال و پر رو خودت تقویت کن...
خودت حفظمون کن..
------------
خدایا به امید تو...!