شمیم مهدی

به نام خدا

سلام

***************************************

کتاب ها مجموعه ای از کلماتن که سعی کردن افکار نویسنده رو به خواننده منتقل کنن...

که خیلی جاها موفق نبودن

بعضی چیزا هست که هزار تا کلمه هم نمیتونه بیانشون کنه...

اصن تو تا اخر دنیا متن بنویس شاید فایده نداشته باشه

گاهی هم یک کلمه همه چیز رو به طرف مقابل می فهمونه

----------------------------------------------

حالا که کنکور نزدیک تر از قبله حتما وقت کتاب خوندن نیست

اونم خوندن رمان

نمی خوام بگم چی خوندم و اصلا شاید اسم کتاب مهم نباشه...

مهم اینه که باید دعا کنم خدا خیر دنیا و اخرت به نویسنده ش بده.

حالا که خوندمش میبینم شاید من مثل مهتاب داستان نباشم اما خیلی هم باهاش فرقی نمیکنه زندگیم

ادم ها هر کدومشون یه قصه ی زندگی دارن

وقتی قصه ی زندگی دیگری رو شنیدی باید چیزای خوبش رو یاد بگیری و خودتو اصلاح کنی

چند وقتی بود فراموش کرده بودم که نوشته ها واسه ایجاد تغییر مثبتن

حالا دوباره به یاد اوردم که غرق دنیا شدن جز غم روز افزون چیزی نداره...

چسبیدن چیزی رو عوض نمی کنه

چیزی واسه بزرگ پنداشتن وجود نداره... 

خوبه که ادم یادش بیاد واقعا کیه و چیه...

اینا رو نوشتم که یادم بمونه یه روزی چه اتفاقی افتاد

شاید به قول جناب اقای سلطانی اسم اینجا رو باید عوض کرد و گذاشت صمیم مهدی

فکر کنم بعد از مدت ها حالا حالم خوبه. 

تهران بودن دلیلی بر بهتر بودن نیست. 

یه زمانی فکر میکردم زیاد از حد مرفه بی دردم. حالا بیشتر باورش کردم. 

درد با درد اما فرق میکنه.

بی دردیه من از سر درد معنوی بود...

دنبال دنیا بودن هم درده ولی ادم وقتی خیلی بره توش دیگه نمیفهمه...

****************************

دعا کنین ...

***************

خدایا به امید تو...!