به نام خدا
سلام
**********************************
از اولی که چشممون رو به این دنیا باز کردیم،
کلی ادم خوب دور و اطرافمون دیدیم که یکی بهتر از اون یکی بود!
همه شون سعی کردن تا مارو مثل خودشون ببرن بهشت!
ولی ....
--------------------------------
بماند.
همین قدر که تو امام زاده بزرگ شدیم
و
با امام زاده ها رفت و امد داشتیم
خدا رو شکر!
-------------------------------------------------
نوشتن و حرف زدن سخت نیست
مهم اینه که ادم بخواد بنویسه!
البته خیلی وقته که دور و بر انشا نمیرم!
گذشت اون زمونا که قشنگ مینوشتیم!
پیر شدیم...
---------------------------------------
زندگی ما آبی آسمونیه.
یه آسمون با پرتو های طلایی خورشید
با لکه های متحرک و سفید ابر
با گاهی ابرای سیاه که شاید ظاهرشون زیبا نباشه اما وقتی برف و بارون میسازن
میشن مایه ی رشد و طراوت
زندگی ما همین شکلیه؛ ترکیبی از شادی و غم، سختی و آسایش
------------------------------------------------------
هر کدوم از آدما یه جوری خودشونو میشناسن.
از من بپرسین من کیم
میگم یه دختر با کلی آرزو
که همیشه به خودش میخنده چون شک داره بهشون برسه...
اما با فکرشون زندگی میکنه...
------------------------------------------------------------------------------
جدیدتر ها به این رسیدم
که یاد گرفتن یه بخش اساسی زندگیه...
وقتی یه مدت حتی یک هفته چیز جدیدی یاد نگیری
انگار خیلی تکراری میشه...
واسه ادما تکراری شدن و به تکرار مکررات پیوستن سخته...
باید نو بود
باید هر روز جهان رو یه جور دیگه دید...
اما این یادگیریه فقط مال مدرسه و دانشگاه نیست...
رسانه اگه درست و خوب باشه به قول امام -رحمة الله علیه- دانشگاه انسان سازیه...
کتاب ها هم حتی بدترینشون یه چیزی واسه یادگیری دارن اگه دنبالش باشی...
اگه فکر کنی...
پس تا ابد، تا همون لحظه ی اخر اخر باید اموخت...
جلو رفت...
قدم برداشت...
---------------------------------------------------------------------------------------------------------
نمیگم اتفاقات دنیا و کشور و اطرافمون باید زندگی ادمو خراب کنه...
نمیگم نمیگم به خاطر اینجور چیزا بی خیال خودمون بشیم...
ولی شخصا ادمی نیستم که بتونم بی خیال باشم.
نمیتونم بپذیرم که ادم اخبار نبینه...
نسبت به همه چی بی خیال باشه...
اصلا براش مهم نباشه تو دنیا چی میگذره...
انسان نشدیم که تنها به خودمون فکر کنیم!
....
---------------------------------------------------
خدا لطف کرد و توفیق متاهل شدن رو بهمون داد...
با یک آقاى خیلى خوب تر از آرزوها و تصورات من...
و خب طبیعیه که مسئولیت هام خیلى بیشتر شده.
این که چى مینویسم، به چى فکر میکنم و چه دغدغه هایى دارم مهم تر شده...
خدا کنه بتونم قدر بدونم و خوب استفاده کنم
---------------------------------------
شاید ادامه داشته باشد...
*************************************************
خدایا به امید تو...
نجوا