به نام خدا
سلام
**************************************
شما شده تا حالا فکر کنین این ادمایی که بزرگ شدن و کلی مرید پیدا کردن خودشون از اول چی میخواستن؟
واسه نمونه از هم قشری های خودمون (نه که من خیلی شاعرم!!) سعدی و حافظ و مولوی و عطار و خیام و سنایی و خواجه عبدالله و... .
به نظرتون اینا قبل از این که معروف بشن و این قدر بین مردم و توی ایران و جاهای دیگه مشهور بشن چنین چیزی رو ارزو میکردن؟ یعنی اصن بهش فکر میکردن؟
حالا اینا که زنده نیستن الان من بخوام ازشون بپرسم. این مسئله رو میذاریم کنار.
هر چند ادم بدش نمیاد بزرگ باشه ولی وقتی بهش فکر میکنم که یه وقتی شبیه یکی از اینا ادم مهمی بشم دلم میلرزه.
فکرشو بکنین ادمی که بزرگ میشه به هر حال در کنار دشمنانی که پیدا میکنه حتما یه سری دوست و مرید هم پیدا میکنه.
مرید نه به جهت این که هر چی تو بگی بگن چشم، یا بی هیچ حرفی کارای تو رو تکرار کنن ولی به هر حال میشی واسه شون حجت.
یه جوری که روشون اثرگذاری یا در واقع اونا تاثیر پذیریشون بالا میره
اون وقت همش باید بترسی از کارات، از حرفات. که نکنه دیگران اشتباه برداشت کنن، که نگران حرفاشون باشی، فکراشون باشی.
اینو نمیگم از بابت مهم بودن حرف مردم؛ که مردم همیشه حرف میزنن و هیچ وقت دهنشون بسته نمیشه.
اما وقتی بزرگ شدی، مسئولیت رهبری پیدا میکنی حتی اگه خودت نخوای.
اون وقته که باید مراقب این باشی که رفتارت باعث ایجاد شبهه واسه ادما و خطا کردنشون نشه.
باید حواست باشه که مردم به خاطر تو گمراه نشن!
و این یعنی سخت ترین بخش کار!
زمانی که مسئول شدی دیگه خودت تنها برای خودت نیستی.
و ادم دلش میسوزه واسه اونایی که رهبر مردم شدن و خطا کردن...
مخصوصا تو بخشای سیاسی...
وقتی بهشون فکر میکنم دردم میگیره.
این که منم شاید یه موقعی اشتباهات اونا رو مرتکب بشم و این جور مواقعه که ادم بیشتر می ترسه.
*****************************
اقای بهرام پور هر روز تو شبکه قران در مورد نماز صحبت می کنن؛ فلسفه ی بخش های مختلف رو میگن.
چون از ادم بزرگا حرف زدم بد نیست حرف امروزشون رو بنویسم.
بحث امروز در مورد رکوع و سجده بود.
می گفتن وقتی حمد و سوره رو خوندی و نسبت به خدا معرفت پیدا کردی اون وقت در برابرش تعظیم میکنی.
اونم نه یه تعظیم همین جوری که واسه ادمام میکنی (دست به سینه میگی نوکرم، مخلصم، ارادت دارم)
کامل خم میشی جلو خدا میگی سبحان ربی العظیم و بحمده
بعد اون وقت اینو که میگی به سجده میفتی این قد و قامت رو میشکنی سر به خاک می ذاری میگی خدایا تو از اینام بالاتری.
سبحان ربی الاعلی و بحمده
حالا همه ی این تعظیما رو میکنی ولی وقتی به اخر نماز میرسی و سلام میدی دوباره سه بار تکرار میکنی الله اکبر
خدایا همه ی این چیزایی که گفتم و کارایی که کردم هر چند به دستور خودته اما این در حد ظرفیت منه تو از اینام بزرگتری
....
******************
خدایا
خودت هوامونو داشته باش که مثل مشرکین نباشیم.
که مثل اونا ادما رو به اتش دعوت نکنیم.
مراقبمون باش که باعث سقوط اطرافیانمون نشیم
و مراقبمون باش که جاه و مقام دنیایی بزرگی تو رو از یادمون نبره...
----------------------
خدایا به امید تو...!
