خیر کثیر
به نام خدا
سلام
****************************************
توی سفر امسال توفیق داشتیم در محضر یکی از روحانیون بزرگوار باشیم و البته خیلی چیزا یاد گرفتیم که لازمه منتشر کنیم.
ان شاءالله اگر عمری باقی باشه و خدا توفیق بده کم کم هر کدوم رو در قالب یک پست میذارم تا دوستان هم استفاده کنند.
مطلبی که توی این پست میاد یک تفسیر کوتاه از سوره ی کوثر هست که اون موقع به مناسبت ایام فاطمیه صحبت شد اما به هر حال امسال از ابتدا سال فاطمی بوده و هست، پس فردا هم که ولادت خانم هست.
متن تقریبا عین صحبت های حاج آقای رحمانی هست البته با یه سری حذفیات و البته یه کمی تغییرات کلمات از طرف خودم واسه زیباتر شدن متن. اما خب چون نوشتن هم زمان یه مقداری سخته ممکنه بعضی جاها جمله خوب نوشته نشده باشه یا درست مفهوم رو نرسونه. به هر حال اگه کم و کسر داشت بگین توضیح بدم و البته به بزرگواری خودتون ببخشید.
************************
کلمه ی کوثر؛
ریشه ی فعل از کثر به معنای زیادی ست.
«ما به تو یک چیز فراوان عطا کردیم»
کوثر بر وزن جوهر و گوهره. به جواهر می گویند جوهر چون در کمترین نور از خودش درخشندگی نشون میده.
حالا که این زیادی رو عنایت کردیم برای شکر آن باید نماز بخوانی.
نهر به معنای ذبح کردن شتر در اینجا به کار نمیره بلکه به معنای بالا اوردن دست ها تا مقابل سینه ست.
کثرت رو نباید در زیادی فرزند ببینیم! این کثرت به معنای دین کثیره.
ماهیت دین دارای کثرته.
1400 سال از حضور اسلام گذشته است. اسلام در خلال تاریخ رشد و نمو داشته و بالا رفته. ما در حال حاضر نسبت به گذشته چیزهای زیادتری درک می کنیم.
هر روز که می گذره افق های جدیدتری کشف می شود که همه ش نشان توحیده.
مثل کلمه ی طیبه ی دین مثل درخت طیبه ست که کثرت دارد و هر روز رشد میکنه.
ابتر بودن کفر هم به معنای آن است که از اول خلقت هیچ رشدی نداشته و ندارد. کفر از عدم است و رشد نمی تواند بکند. ذاتا قابلیت فراگیری ندارد.
ما در عالم می بینیم کفر خیلی رشد کرده اما رشد جامعه ی غربی به خاطر کفرش نیست بلکه به خاطر تلاشه.
سنت الهی این است که هر که بیشتر تلاش کند بیشتر بهره می برد.
ما تلاش نمی کنیم بعد انتظار داریم نتیجه هم ببینیم.
مثال واسه تلاش اینه که تو اسرائیل 25 سال پیش سه تا دانشگاه شیعه شناسی تاسیس شد. اون وقت دانشگاه شیعه شناسی ما هنوز دانشجویان دکتراش تا اون جایی که من اطلاع دارم فارغ التحصیل نشدن.
یکی از کارایی که ما توش عقبیم کار روی قرآنه. متاسفانه فکر می کنیم قرآن رو باید روحانیون بخونن بقیه ی درسا مال افراد دیگر جامعه. در حالی که این طور نیست! هر گروهی با توجه به دانشش و نوع تفکرش برداشتش از قرآن متفاوته و همین تفاوت دیدگاه برای بررسی قرآن لازمه.
تحقق همه ی این کثرت ها در دین به فهم جایگاه هر کدوم از ما در جایگاه خودمون بستگی داره.
این که میگیم حضرت زهرا -سلام الله علیها- الگوی مان این نیست که بگیم ما کجا حضرت کجا. ما نه تو مدینه ی اون موقع زندگی میکنیم نه همسر و فرزندانمون مثل همسر و فرزندان ایشونن.
حضرت صدیقه ی طاهره -سلام الله علیها- الگوی مسئولیت پذیری هستن. نسبت به آینده ی بشریت، نسبت به جامعه شون، نسبت به دینشون احساس مسئولیت می کردن.
مسئولیت پذیری یعنی حتی شب عروسی که بهترین شب زندگی یک خانمه باز هم از حال فقیر غافل نشدن.
اگر جایگاه خودمون رو پیدا کنیم امام زمان -عجل الله تعالی فرجه الشریف- میان.
باید به جایگاهی برسیم که خانم خانه گوشه ی آشپزخانه ش هم نسبت به عالم احساس مسئولیت داشته باشه.
باید زنان و مردانمون عطر فاطمی بگیرن.
4 فروردین 1394
************************
خدایا
توفیق عمل به دانسته هامون رو عنایت کن.
و زندگیمون رو معطر به شمیم فاطمی کن...
----------------------
خدایا به امید تو...!
ترمه
