اه از تنهایی
به نام خدا
سلام
****************************************
به نام خدا
تنهایی یه مشکلیه که به نظر من همه ی نوجوونا دارنش.
ولی ماها نمیتونیم باهاش دست و پنجه نرم کنیم.
چون ماها با پدر و مادرامون رابطه ی دوستانه و صمیمی نداریم.
درسته اونا رو دوست داریم ولی این دوست داشتن فقط تو دلمونه در واقعیت داریم از اونا فرار میکنیم و اونا هم از ما فرار می کنن. ما فاصله سنی زیاد و حیا و احترام رو باهم قاطی کردیم و یه چیزی به وجود اوردیم که الان باعث دور شدن بچه ها از خانواده ها شده و سعی میکنن با کسانی باشن که اونا رو یه جور دیگه بشناسن.
مثلا چرا من این جا میتونم این حرفا رو بزنم ولی به مامانم یا بابام نمیتونم بگم؟
چون من از بچگی یاد گرفتم اونا احترامشون واجبه .این باعث شده من اصلا با اونا هیچگونه صحبت و درد دل نکنم.
این خیلی بده.
*************************
خدایا به امید تو...!