خطبه غراء، خطبه ی 83 نهج البلاغه، بخش پنجم، تنبیه مردم

به نام خدا

سلام

***************************

تنبیه مردم

---------------------------

عِبَادٌ مَخْلُوقُونَ اقْتِدَاراً ، وَ مَرْبُوبُونَ اقْتِسَاراً ، وَ مَقْبُوضُونَ احْتِضَاراً ، وَ مُضَمَّنُونَ أَجْدَاثاً ، وَ کَائِنُونَ رُفَاتاً ، وَ مَبْعُوثُونَ أَفْرَاداً ، وَ مَدِینُونَ جَزَاءً ، وَ

مُمَیَّزُونَ حِسَاباً .

انسان ها بندگانی هستند که با قدرت خداوندی پا به عرصه ی هستی نهاده و تحت اشراف ربوبی قرار گرفته اند. در حالی که فرشتگان موکل بر عبور مردم از پل مرگ در بالین آنان حاضر خواهند گشت، ارواحشان گرفته می شود و در درون گورها قرار گرفته می پوسند و تنها سر از خاک بر می آورند. آنان در برابر اعمالی که انجام داده اند، محاسبه می شوند و وضع آنان با حساب مشخص می گردد.

قَدْ أُمْهِلُوا فِی طَلَبِ الْمَخْرَجِ ، وَ هُدُوا سَبِیلَ الْمَنْهَجِ ؛ وَ عُمِّرُوا مَهَلَ الْمُسْتَعْتِبِ ، وَ کُشِفَتْ عَنْهُمْ سُدَفُ الرِّیَبِ ، وَ خُلُّوا لِمِضْمَارِ الْجِیَادِ [الخیار] ، وَ رَوِیَّةِ الِارْتِیَادِ ، وَ أَنَاةِ الْمُقْتَبِسِ [المقتبین] الْمُرْتَادِ [المتقین] ، فِی مُدَّةِ الْأَجَلِ ، وَ مُضْطَرَبِ الْمَهَلِ .

به انسان ها در این دنیا برای پیدا کردن راه نجات مهلت داده شده و آنان به راه روشن ارشاد شده بودند. به آنان در این زندگانی مهلتی داده شده بود که می توانستند در آن مهلت، رضای خدا را جلب کنند تا از توبیخ او رها شوند. (خداوند سبحان به وسیله ی حجت و و برهان به حال انسان ها در این دنیا لطف فرموده بود) تا ظلمات شبهه و تردید از آنان مرتفع گشته و میدان تاخت و تاز برای سبقت در خیرات را برای آنان آماده، و تفکر برای رسیدن به بهترین مقاصد را به آنان عنایت فرموده بود. (خداوند سبحان به انسان ها) قدرت تحمل و شکیبایی جوینده ی روشنایی برای تحصیل سعادت را در مدت عمر و نوسانات مهلت ها عطا کرده است.

********************

خلاصه :

انسان تحت نظارت خدا و با اذن او به این جهان آمده. در هنگام مرگ فرشتگان روح انسان را دریافت می کنند (توفی)، پس از مرگ جسم مادی در قبر می پوسد. هر انسانی در برابر اعمالی که در این دنیا انجام داده است باید پاسخگو باشد.

این دنیا، فرصتی است که انسان خود را بیازماید و به ازمون های خدا نیز پاسخ دهد. راه درست توسط انبیا و اولیا به ادمی ارائه شده و انتخاب به دست خود اوست. برای اموختن هر چیزی سختی کشیدن لازم است که خداوند صبر در مقابل این سختی های دنیایی را به ما عطا کرده است.

**********

خدایا به امید تو..!

خطبه غراء، خطبه ی 83 نهج البلاغه، بخش چهارم، برانگیته شدن و حیات پس از مرگ

به نام خدا

سلام

*********************

برانگیخته شدن و حیات پس از مرگ

------------------------

حَتَّى إِذَا تَصَرَّمَتِ الْأُمُورُ ، وَ تَقَضَّتِ الدُّهُورُ ، وَ أَزِفَ النُّشُورُ . أَخْرَجَهُمْ مِنْ ضَرَائِحِ الْقُبُورِ ، وَ أَوْکَارِ الطُّیُورِ ، وَ أَوْجِرَةِ السِّبَاعِ ، وَ مَطَارِحِ الْمَهَالِکِ ، سِرَاعاً إِلَىأَمْرِهِ ،  مُهْطِعِینَ إِلَى مَعَادِهِ .

آن گاه که امور خلقت انسانی به پایان رسید و روزگاران گذشت و میعاد برانگیخته شدن و سر برآوردن از زیر خاک های تیره نزدیک شد، خداوند مردم را از نهانگاه های قبر ها و آشیانه های پرندگان و جایگاه های درندگان و پرتگاه های مهلک بیرون می آورد و آنان را شتابان برای اجرای امر خود و با سرعت برای تحقق بخشیدن به وعده ی خویش روانه می سازد.

رَعِیلًا صُمُوتاً ، قِیَاماً صُفُوفاً ، یَنْفُذُهُمُ الْبَصَرُ ، وَ یُسْمِعُهُمُ الدَّاعِی ، عَلَیْهِمْ لَبُوسُ الِاسْتِکَانَةِ ، وَ ضَرَعُ الِاسْتِسْلَامِ وَ الذِّلَّةِ . قَدْ ضَلَّتِ الْحِیَلُ ، وَ انْقَطَعَ الْأَمَلُ ، وَ هَوَتِ الْأَفْئِدَةُ کَاظِمَةً .

(همگان رهسپار جریان امر خداوندی) گروه گروه به راه می افتند، در حال سکوت و قیام و صف کشیده. (دیده ی) بینایی واقع بین بر آنان نفوذ می نماید و دعوت کننده گوش آنان را شنوا می سازد. لباس خضوع بر تن دارند و فروتنی تسلیم و حقارت بر وجودشان مستولی است. چاره جویی ها و حیله پردازی ها تباه گشته و آرزوها بریده و دل ها از سرور خالی و هیجان ها فرو خورده شده است.

وَ خَشَعَتِ الْأَصْوَاتُ مُهَیْنِمَةً ، وَ أَلْجَمَ الْعَرَقُ ، وَ عَظُمَ الشَّفَقُ ، وَ أُرْعِدَتِ الْأَسْمَاعُ لِزَبْرَةِ الدَّاعِی إِلَى فَصْلِ الْخِطَابِ ، وَ مُقَایَضَةِ الْجَزَاءِ ، وَ نَکَالِ الْعِقَابِ ، وَ نَوَالِ الثَّوَابِ .

صداها مخفی، عرق تا دهان فرو ریخته، و وحشت از گناهان بزرگ، و تندری در گوش ها از فریاد تند دعوت کننده (برای بازخواست درباره ی عمری که سپری کرده اند) برای شنیدن حکم قاطع میان حق و باطل و گرفتن نتیجه ی اعمال و سقوط در کیفر و وصول به پاداش.

***********************

خدایا به امید تو..!

خطبه غراء، خطبه ی 83 نهج البلاغه، بخش سوم، بر حذر داشتن از دنیا

به نام خدا

سلام

*********************************

بر حذر داشتن از دنیا

----------------------------

فَإِنَّ الدُّنْیَا رَنِقٌ مَشْرَبُهَا ، رَدِغٌ مَشْرَعُهَا ، یُونِقُ مَنْظَرُهَا ، وَ یُوبِقُ مَخْبَرُهَا ، غُرُورٌ حَائِلٌ ، وَ ضَوْءٌ آفِلٌ ، وَ ظِلٌّ زَائِلٌ ، وَ سِنَادٌ مَائِلٌ .

آبشخور این دنیا تیره و چشمه سارش گل آلود و دارای منظری فریباست، و بی اعتنایی به آزمایش هایش مهلک. فریبنده ای است در حال دگرگونی ها (یا مانع از دریافت حقیقت) و روشنایی است در معرض زوال سریع. و سایه ای است در حال برچیده شدن، و تکیه گاهی است مایل به سقوط.

حَتَّى إِذَا أَنِسَ نَافِرُهَا ، وَ اطْمَأَنَّ نَاکِرُهَا ، قَمَصَتْ بِأَرْجُلِهَا ، وَ قَنَصَتْ بِأَحْبُلِهَا ، وَ أَقْصَدَتْ بِأَسْهُمِهَا ، 

وَ أَعْلَقَتِ الْمَرْءَ أَوْهَاقَ الْمَنِیَّةِ قَائِدَةً لَهُ إِلَى ضَنْکِ الْمَضْجَعِ ، وَ وَحْشَةِ الْمَرْجِعِ ، وَ مُعَایَنَةِ الْمَحَلِّ ، وَ ثَوَابِ الْعَمَلِ . 

در آن هنگام که انسان گریزان برگردد و با این دنیا انس بگیرد و کسی که از روی نادانی انکارش کرده بود دل به آن بدهد و بر ظواهرش بیارامد، (ناگهان مانند اسبی که پاهاش را بلند کند و بر زمین بزند و سووار خود را بیندازد)، از او رم کند، و با دام هایی که سر راه او گسترده است، شکارش کند، و با تیرهایش او را از پای در آورد.

(در پایان کار) طناب مرگ به دست و پایش پیچد و او را به خوابگاهی تنگ و تاریک و به منزلگهی وحشتناک و به دیدار موقعیتی (از سعادت یا شقاوت که بر خود اندوخته است) و نتیجه عملش براند.

وَ کَذَلِکَ الْخَلَفُ یَعْقِبُ السَّلَفَ ، لَا تُقْلِعُ الْمَنِیَّةُ اخْتِرَاماً ، وَ لَا یَرْعَوِی الْبَاقُونَ اجْتِرَاماً ، یَحْتَذُونَ مِثَالًا ، وَ یَمْضُونَ أَرْسَالًا ، إِلَى غَایَةِ الِانْتِهَاءِ وَ صَیُّورِ الْفَنَاءِ . 

به این ترتیب آیندگان به دنبال گذشتگان در حرکتند و مرگ از درو کردن زندگانی باز نمی ایستد و آنان که به دنبال کاروان گذشتگان در حرکتند، از ارتکاب ناشایست ها خودداری نمی کنند؛ حرکات و رفتارشان را مشابه دیگران نموده، گلّه گلّه از این کهنه رباط رهسپار غایت سرنوشت و مقصد نهای فنا و زوالند.

******************

خدایا به امید تو...!

خطبه غراء، خطبه ی 83 نهج البلاغه، بخش دوم. وصیت به تقوا

به نام خدا

سلام

****************************

وصیت به تقوا

----------------------------

أُوصِیکُمْ عِبَادَ اللَّهِ بِتَقْوَى اللَّهِ الَّذِی ضَرَبَ لَکُمُ الْأَمْثَالَ ، وَ وَقَّتَ لَکُمُ الْآجَالَ ، وَ أَلْبَسَکُمُ الرِّیَاشَ ، وَ أَرْفَغَ لَکُمُ الْمَعَاشَ ، وَ أَحَاطَ بِکُمُ الْإِحْصَاءَ ، وَ أَرْصَدَ لَکُمُ الْجَزَاءَ ، 

وَ آثَرَکُمْ بِالنِّعَمِ السَّوَابِغِ وَ الرِّفَدِ الرَّوَافِغِ ، وَ أَنْذَرَکُمْ بِالْحُجَجِ الْبَوَالِغِ 

ای بندگان خدا، شما را به تقوای خداوندی توصیه می کنم که مثل ها برای شما زده است و مدت زندگی شما را تعیین فرموده، لباس بر شما پوشانده و برای شما معاش فراوان ارزانی داشته و به محاسبه ی همه ی موجودیت و اعمال شما محیط و برای همه ی اعمال شما نتایجی را در کمین نهاده است.

و شما را با نعمت های فراوان مورد عنایت قرار داده و با عطایای فراوان مشمول لطفش فرموده و با حجت ها و دلایل بلیغ شما را بر حذر داشته است.

فَأَحْصَاکُمْ عَدَداً ، وَ وَظَّفَ لَکُمْ مُدَداً ، فِی قَرَارِ خِبْرَةٍ ، وَ دَارِ عِبْرَةٍ ، 

أَنْتُمْ مُخْتَبَرُونَ فِیهَا ، وَ مُحَاسَبُونَ عَلَیْهَا 

خداوند سبحان همه ی اجزاء و شؤون هستی و اعمال شما را حساب نموده و مدت های معینی برای شما مقرر ساخته است. (همه ی این کرامت ها و الطاف و ابلاغ دلایل و حساب همه ی موجودیت شما) در این دنیا است که جایگاه آزمایش و سرای عبرت است.

شما اولاد آدم در این دنیا در مجرای آزمایش قرار گرفته و درباره ی زندگی در این دنیا مورد محاسبه قرار خواهید گرفت.

***********************

خدایا به امید تو..!

خطبه غراء، خطبه ی 83 نهج البلاغه، بخش اول، صفت خداوند جل شانه

به نام خدا

سلام

**********************************

به امید خدا میخوام شروع کنم از امروز روزی یه قسمت از خطبه ی 83ام نهج البلاغه رو با متن عربی و ترجمه ی فارسیش بزنم.

هم خودم یادبگیرم هم دوستان استفاده کنن.

هفته ی پیش اقای قرنی توی سخنرانیشون یه اشاره ای به این خطبه کردن که به نظرم اومد خیلی به دردمون میخوره.

******************

صفت خداوند جل شانه

------------------------------

الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی عَلَا بِحَوْلِهِ ، وَ دَنَا بِطَوْلِهِ ، مَانِحِ کُلِّ غَنِیمَةٍ وَ فَضْلٍ ، وَ کَاشِفِ کُلِّ عَظِیمَةٍ وَ أَزْلٍ ، أَحْمَدُهُ عَلَى عَوَاطِفِ کَرَمِهِ ، وَ سَوَابِغِ نِعَمِهِ .

سپاس خدای راست که با قدرتش بر تمام هستی و به جریان انداختن آن، بالاتر از همه ی کاینات و با احسان ربوبیش به همه ی اشیاء نزدیک است. بخشنده ی هر سود و امتیاز است، و بر طرف کننده ی هر حادثه ی بزرگ و تنگناهای حیات. سپاسگزار او هستم بر عواطف کرم خداوندیش و بر نعمت های کاملی که بر ما عنایت فرموده است.

وَ أُومِنُ بِهِ أَوَّلًا بَادِیاً ، وَ أَسْتَهْدِیهِ قَرِیباً هَادِیاً ، وَ أَسْتَعِینُهُ قَاهِراً قَادِراً ، وَ أَتَوَکَّلُ عَلَیْهِ کَافِیاً نَاصِراً

وَ أَشْهَدُ أَنَّ مُحَمَّداً -صلى‏الله‏علیه‏وآله- عَبْدُهُ وَ رَسُولُهُ ، أَرْسَلَهُ لِإِنْفَاذِ أَمْرِهِ ، وَ إِنْهَاءِ عُذْرِهِ وَ تَقْدِیمِ نُذُرِهِ .

ایمان به آن ذات اقدس می آوردم که موجود اول و بی سابقه است و هدایت از او می جویم که به من نزدیک است و هدایتم از او ست. یاری از او می طلبم که پیروز (مطلق) است و قادر (علی الاطلاق). توکل به او می نمایم که کفایت و یاری از او ست.

و گواهی می دهم که محمد -صلی الله علی و آله- بنده و فرستاده ی او ست. او را برای اجرای امر و ابلاغ نهایی حجت و ابراز تهدید به کیفرهایش فرستاده بود.

***********************

خدایا به امید تو..!