شمیم مهدی

به نام خدا

سلام

****************************************************

نمیدونم عکس ها رو دیدین یا نه. 

ترجیح میدم تو وبلاگم نباشه پس اگه میخواین ببینین برین اینجا

به قول اقای زائری اگر این عکس ها واقعی باشه....

چه منی که دهه هفتادی هستم و اصلا امام -رحمة الله علیه- رو ندیدم 

چه آن ها که بودن و دیدن 

چه اون ها که از اول همراه امام بودن

همه بالاتفاق میدونن که امام چنین چیزهایی رو نمی پسندیدن....

نمیگم اصلا توسعه ندن رسیدگی نکنن و این چیزا...

اینا رو نمیگم...

اما این عکسایی که من میبینم مسلمه که چقدر پول واسش خرج شده...

پولی که به نظر من یه بخش زیادیش اسرافه و البته مورد رضایت امام هم نیست و البته که خرج کردنش مساوی دور شدن از اصل انقلاب...

من انقلاب نکرده بودم اما این انقلاب اسلامی برام ارزشمنده اون قدر که اجازه ی از بین رفتنش رو نمیدم...

اگر انقلابیون از کارشون پشیمونن به خودشون ربط داره اما در حال حاضر سرمایه های کشور ماییم...

ماهایی که میخوایم اصل انقلاب زنده باشه...

این کشور، این نظام، این راه و روش...

هنوز حرفای اقای حسینی توی سمت خدا یادم نرفته....؛

چندین سال زندان به خاطر 150هزار تومان... 200 هزار تومان...

این میلیاردها تومان چند تا زندانی رو میتونه ازاد کنه...؟

میدونین این پولا باید خرج بشه تا فرهنگ انقلاب برگرده...

تا به جای اسم و عکس شهدا رسم و هدفشون برگرده...

نه فقط در این موضوع که تمام خرج های بیهوده ی افراد...

اگه جای همه شون یه فکری واسه مشکلات جامعه بشه اونوقت مجبور نیستیم همه چیزمون رو بدیم تا یه مقداری از پول خودمونو از 1+5 التماس کنیم...

تورمه باشه

گرونیه باشه

مشکل اقتصادی داریم باشه

تو تحریم غرق شدیم... باشه

اما این همه پول خیلی از مشکلات رو حل میکنه ها...

قناعت هم خیلی چیزای دیگه رو حل میکنه...

ایثار هم...

دست خیر داشتن هم...

از این که بعضی ها دم از مشکل میزنن و مهمانی های انچنانی برگزار میکنن...

دم از مشکل میزنن و خریدهای انچنانی دارن...

سفرهای ....

کو اسلامی که میخواستیم...؟

کو ارمان هایی که ازشون صحبت میکردیم...؟

اون مردم کجان...؟

یعنی مردم که تفکراتشون کجاس....

چرا راه رو گم کردیم؟

پذیرفتنی نیست...

اون دنیا چه جوابی داریم واسه حتی 5تومان 10تومانی که ادما بهش احتیاج داشتن و ما خرج لوازمی کردیم که احتیاج نبود...

خرج چشم و هم چشمی هامون...

خرج ارزوهای دور و درازمون...

شاید ادم فقیرانه زندگی کردن نباشیم و اصلا من نمیگم باشیم...

اما یه حدی زندگی کنیم که دیگران تو دلشون ناله و نفرین نکنن...

که اگه خودت میخوری به دیگران هم بده...

****************

خدایا

من از بی جواب بودن میترسم...

از به دنبال بهانه های بیخود گشتن برای سوالات مهم...

از آه مردم میترسم...

--------------------

خدایا به امید تو...!