شمیم مهدی

آدم ها با افکار و اعتقادات و حرف هایشان شناخته می شوند!

شمیم مهدی

آدم ها با افکار و اعتقادات و حرف هایشان شناخته می شوند!

شمیم مهدی

هر آدمی یه سری افکار و اعتقادات داره که دوست داره دیگران از اون ها با خبر باشن!
ما هم یه آدمیم مثل بقیه!
-------------------------------------
شخصیت شناسی حقیقی و ایده آل: یک خانم متاهلِ متعهدِ دانشجوى طلبه مسلمانِ شیعه ی ایرانی!
شخصیت شناسی واقعی و ساده: قصدمون رسیدن به حالت ایده آله اما خب تا رسیدن به اون موقعیت راه بسیار است.
-------------------------------------
اینجا شاید شبیه مدینه فاضله باشه.
گاهی از خود حقیقی من خیلی بالاتره اون قدر که حق دارن دوستان اگر بگن این دیگه کیه! چقدر تناقض داره! یه چیزی میگه و چیز دیگری عمل می کنه.
من فقط دوست دارم شبیه این نوشته ها بشم... همین...
******************************
هر چند همچون قطره ام، دستم به دریا می رسد/ بسیار ناچیزم ولی، نسلم به زهرا می رسد
او بی کران بحر عطاست، از خاندان «هل اتی» است/ بر کافران هم فیض او، در دار دنیا می رسد
او مومنان را مادر است، لطف خدا را کوثر است/ با این همه سائل یقین، هنگام اعطا می رسد

طبقه بندی موضوعی
بایگانی
پیوندها

۶ مطلب در بهمن ۱۳۹۳ ثبت شده است

۲۶بهمن

به نام خدا

سلام

*****************************

حتما شنیدین که میگن «هر سخن جایی و هر نکته مکانی دارد»

یه وقتایی ادم واقعا بهش میرسه.

برای یاداوری خودم باید بعضی از حرف ها رو مرور کنم؛

جامعه تشکیل شده از انواع و اقسام ادم ها با تفکرات مختلف، سطح دانش متفاوت، روش تحلیل های متفاوت

وقتی تو رسانه یا یه تریبون عمومی برای اکثریت مردم قراره صحبت بشه باید مطالبی بیان بشه که فهمش برای عموم راحت باشه.

چیزی که شبهه ایجاد کنه، کج تابی داشته باشه و مطلب رو غلط وارد ذهن مخاطب کنه و جو رو متشنج کنه مطلوب نیست.

یادم هست توی کتاب «مردی در تبعید ابدی» یکی از دلایل محبوبیت ملاصدرا بین مردم، شیوه ی سخنرانیش بالای منبر بود.

ملاصدرا جوری حرف میزده که همه ی مردمی که حرفاشو میشنیدن اعم از بچه و بزرگ و زن و مرد همه مطالبش رو بفهمن

قطعا هیچ وقت برای مخاطب عام، از حرکت جوهری و بحث وجود و ماهیت صحبت نمی کرده. تازه اونایی که خودشون اهل علم بودن نتونستن درست مباحث ملاصدرا رو درک کنن فکر کنین اگه واسه مردم عادی میگفت چی میشد!

حقیقت اینه که خیلی جاها حرفامون جز مشغول کردن ذهن افراد به مباحث بیهوده و تلف کردن وقتشون و متشنج کردن جمع نتیجه ی دیگری نداره.

من نمیخوام به کسی جسارت کنم و سطح فهم کسی رو پایین فرض کنم! نمیگم خودم خیلی می فهمم!

فقط بحثم اینه که هر صحبتی رو نباید در هر جمعی کرد.

مثلا تو کلاسی که همه ی افرادش از مباحث سیاسی و اجتماعی سر در نمیارن و البته کسانی هم که ادعا دارن یا نظری میدن -مثل خودم- چندان عالی رتبه نیستن که حرفشون تمام و کمال درست باشه مطرح کردن این مباحث جز ایجاد شبهه و درگیری برای بچه ها چیزی نداره.

***********************************

در راستای این همه حرفی که زدم حق اینه که بابت پست قبل عذرخواهی کنم

و اینو بگم که بهتر بود جای دیگری این حرف ها رو میزدم یا اقلا یک مقداری از این دید منفیم کم می کردم.

فضای مجازی هر چند وبلاگ شخصی باشه جای اظهار نظرهای این گونه و تا این اندازه سیاه نمایی نیست...

خدا از سر تقصیرات همه مخصوصا خودم بگذره..

*******************

توفیق عمل عنایت کن...

----------------------

خدایا به امید تو...!

۲۲بهمن

به نام خدا

سلام

*********************************

22 بهمن امسال هم گذشت.

دست مردم درد نکنه که شرکت کردن و حضور فعال در صحنه داشتن.

اما

مثل چند سال گذشته امسال هم دردی وجود داشت که به نسبت هر سال بیشتر هم بود...

درد اینه که حواشی راهپیمایی خیلی بیشتر از اصل ماجراست...

درد اینه که مسائلی که در طول راهپیمایی پیش میاد شباهتی به اسلام نداره...

و من در این موارد شاید حق میدم به اون ها که میگن با اسم اسلام، ضد اسلام عمل می کنن... نه فقط امروز و در این برنامه که در خیلی جاهای دیگه متاسفانه این مشکلات پیش اومده...

باعث تاسفه که هر قدمی که در مسیر راهپیمایی میذاری کاغذهایی زیر پات میبینی که روش نام خدا و اهل بیت و عکس امام و آقا و...

اونقدر صدای غرفه های مختلف زیاد بود که نه میشد قطعنامه رو شنید نه صحبت های اقای روحانی رو...

قصدشون جشن پیروزی انقلاب بود اما اهنگ های تند و نامناسب پخش میکردن!

و بدیش اینه که غرفه ها هر کدوم مال یک وزارت خونه و یک اداره و سازمان بود...

از صدا و سیما که خیلی وقته من به شخصه قطع امید کردم اما دیگه دیدن این صحنه واقعا حال ادمو بد میکرد...

این که همه ی اقشار جامعه با هر پوشش و ظاهری شرکت کردن بد نیست... اصن خیلی خوبه... اما کاش کمی حریم ها رعایت می شد... حریم روابط... حریم پوشش...

شما راهپیمایی های قبل از پیروزی انقلاب و سال های اول انقلاب رو ببینین. کی زن و مرد قاطی راهپیمایی میکردن؟!!

(قاطی منظورم اینه که شما تصاویر رو نگاه کنین یه طرف خانوم ها حرکت میکنن یه طرف اقایون یا جلو اقایون میرن پشت سرشون خانوم ها.)

جشن پیروزی به چه قیمت؟! به قیمت گناه کردن؟!

حیف... خیلی بد تغییر کردیم و خودمون حواسمون نیست!

***************************

پدر می گفتن شعرای اول انقلاب رو گوش کن، اهنگ نداشتن.

مسئول گروه ها آقای شاهنگیان بودن و کارها رو بر اساس این که اشکال شرعی داره اهنگ درست کردن.

منم گفتم امروزی ها یاد بگیرن!!!

(من نمیگم همه جور آهنگی ایراد داره ها! من نه فقیهم نه در جایگاهی هستم که بخوام برا کسی تعیین تکلیف کنم اما خب یه سری از آهنگ ها واقعا ایراد داره من بحثم در مورد هموناس)

--------------------------------

پدرانه:

اون عاشورایی که راهپیمایی کردیم، اقای مطهری و شهید بهشتی و دیگران ردیف جلو ایستاده بودن و مردم هم پشت سرشون

اقای طالقانی نمیتونستن راه برن سوار مینی بوس کردنشون.

یکی شروع کرد الله اکبر گفتن و یک پارچه همه ی مردم تکبیر گفتند و شعار ها شروع شد.

فکر نکن امام به تنهایی انقلاب کردن!

این مردم بودن که انقلاب کردن

اما اگه امام نبودن هرج و مرج میشد. مثل اوضاع مصر

امام، مزیتشون به نسبت دیگران روحانی بودنشون بود و البته دقت نظرشون، شجاعتشون و.. .

اون روزها که ما راهپیمایی می کردیم همه چیز مردمی بود. خود جوش

اون روز همه ی شعارها ایدئولوژیک بود

همه هدف داشتن

امروز اما... فقط یه امر ظاهری داریم...

*********************

اللهم اجعل عواقب امورنا خیرا...

-----------------

خدایا به امید تو..!

××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××××

اصلاحیه:

با توجه به این که در این پست یه مقدار زیادی، منفی به مسائل نگاه شده بود

و فضای مجازی یک محیط عمومی ست و نباید هر حرف و سخنی در اون منتشر بشه

بنده عذرخواهی میکنم.

قصدم تخریب نبوده و نیست و اگر تندروی داشتم شرمنده

این مطالب گفته شده صرفا مشاهدات من بود که بعضی از بزرگواران گفتند همچین چیزایی به این شدت ندیدن و خدا رو صد هزار مرتبه شکر اگر به نسبت سال های گذشته حضور مردم بیشتر شده بوده و در حواشی پیشرفت داشتیم.

بخش هایی از متن با رنگ سرمه ای اصلاح شد لطفا بخونین که شبهه رفع بشه.

۲۱بهمن

به نام خدا

سلام

**************************************

دهه ی فجر زمان مناسبیه که علاوه بر مرور تاریخ و یاداوری زحمات و ارمان ها یه مقداری هم اسیب شناسی کنیم و راه طی شده در این 36 سال رو بازبینی کنیم.

خطاهامون و دور شدنمون از مسیر اصلی رو بشناسیم و برای رسیدن به جایگاه اصلی برنامه ریزی کنیم.

در این که اصل انقلاب حرکت درستی بوده و هست بحثی نیست.

در این که اهداف مقدس بوده و صحیح بحثی نیست.

در این که خیلیا از جونشون مایه گذاشتن تا امروز امنیت داشته باشیم، ازادی داشته باشیم، این انقلاب به نتیجه برسه، بحثی نیست.

نقش رهبری امام -رحمة الله علیه- و حضور و ارشادها و رهبری حضرت آقا -مد ظله العالی- روشنه و قدردان این مسئله هستیم.

بحث از اون جایی شروع میشه که هر چی از سال 57 میگذره در بخش هایی ضعف ما بیشتر شده، در جاهایی از مسیر اصلی خارج شدیم و متاسفانه یا نمیخوایم بپذیریم یا می پذیریم و کاری نمی کنیم یا به یک اعتراض خشک و خالی اکتفا میکنیم.

کاری که هیچ مشکلی رو حل نمی کنه.

در این که خیلی از افراد تو این نظام سال های متمادی زحمت کشیدن، عمرشون رو آبروشون رو دانششون و تجاربشون رو به اشتراک گذاشتن شکی نیست. ان شاءالله همه شون عاقبت بخیر باشن و توفیقات روزافزون نصیبشون بشه.

اما این که فقط بشینیم بین خودمون و بگیم اینجا مشکل داره، اونجا مشکل داره، خودمون حرص بخوریم، هی مقایسه کنیم با فلان کشور و با فلان مقام و ... و تهش هیچ قدمی برای رفع این مشکلات بر نداریم، هیچ فایده ای نداره.

قطعا نمیتونیم یه جامعه ی ایده آل بسازیم اما میتونیم تا حدی مشکلات رو حل کنیم.

حرف حق اگه بزنیم حتی اگه قرار باشه بازداشتمون کنن (که نمی کنن) بازم ارزشمنده.

این کشور، وطن ماست.

میهن تک تک ما، همه ی ماهایی که اسم خودمون رو میذاریم ایرانی

وظیفه مونه که برای بهبودش تلاش کنیم.

حتی اگه من دانش آموز یا فلان فرد معلم به نظام آموزشی انتقاد داریم، حتی اگه راضی نیستیم از این وضعیت، اما به هر حال رو ما حساب کردن.

تومن به تومن این پولا که خرج شده واسه این که مدرسه ای ساخته بشه، واسه این که میز و نیمکت و گچ و تخته و کتاب و دفتر و مداد و خودکار و کلی چیز دیگه ساخته بشه و خریده بشه و بدن دست من و شما، روش برنامه ریزی کردن. قرار اینه که ما بشیم نیروهای متعهد و زبده ی این کشور. قرار اینه که ادامه دهنده ی راه قبلیا باشیم.

این همه دانشگاه واسه این نیست که من برم یه مدرکی بگیرم که گرفته باشم و بعد هم برم پی کارم!

اگه بحث بورسیه میشه که بری تو فلان دانشگاه معتبر خارج از کشور درس بخونی واسه اینه که برگردی تو وطن خودت خدمت کنی.

این آزادی، این امنیت، این رفاه، این آسایش و کلی نعمت دیگه واسه این نیست که من و شما بریم عشق و حال و یه گوشه ی کشور یا یه گوشه از همین شهر تهران کسی محتاج حتی یک تکه نان باشه! ما نسبت به همه چیز مسئولیم!

خدا که در راس همه چیز قرار داره هزاران هزار نعمت بهمون داده واسه این که درست انسان باشیم!

و ما چه راحت فقط به اعتراضات داخلی بسنده می کنیم...

درسته که شاید من به عنوان یه فرد عادی جامعه دیده نشم، شاید تمام رسانه ها عکسم رو نزنن، خبرم رو پخش نکنن اما ادمای به ظاهر عادی معمولا کارهای بزرگتری انجام میدن.

همه مون باید تلاش کنیم. همه با هم هر کس در حد خودش

یکی با علمش، یکی با قلمش، یکی با اجرای مناسبش و... همه با هم باید دست به دست هم بدیم.

بی خود نیست که میگن «دست به دست هم دهیم به مهر، میهن خویش را کنیم آباد»

اما بازم نباید فراموش کرد خیلیا هستن نمیخوان ما رشد کنیم! این یه حقیقته نه یک توهم توطئه!

همیشه دشمن هست اما به جای ترس بیهوده و مذموم باید ترس مفید داشته باشیم. از فشار های دشمن، از تحریم هاش، از خطراتی که برامون درست میکنه به عنوان نردبان استفاده کنیم.

اگه درست فکر کنیم و خوب برنامه ریزی کنیم و خوب عمل کنیم قطعا به لطف خدا موفق میشیم.

کافیه بخوایم و قدم پیش بذاریم...

***************************

اولِ اول حق اینه که بگم خدایا تمام کسایی که تلاش کردن به هر صورتی که طاغوت سرنگون بشه و انقلاب اسلامی صورت بگیره،

رحمتت رو برشون نازل کن، بر درجاتشون بیفزا، اگر در قید حیاتن توفیقاتشون رو روزافزون کن و همه شون رو عاقبت بخیر کن.

کمکمون کن قدر این همه نعمتی که بهمون دادی رو بدونیم

مسیر رو درست بریم

کمک کن حالا که به اسم اسلام داریم قدم بر میداریم، باعث تخریب اسلام نشیم.

حالا که به اسم مذهب شیعه زندگی میکنیم، باعث خجالت اهل بیت -علیهم السلام- نباشیم...

به حضرت آقا -مد ظله العالی- هم سلامتی و توفیقات بیش از پیش عنایت کن..

آخرِ آخرشم به من کمک کن فقط نویسنده و گوینده نباشم، بلکه اول از همه خودم عامل باشم..

-------------------------

خدایا به امید تو...!

۱۷بهمن

به نام خدا

سلام

****************************

اطراف ما پر هواست.

انقد که خیلی وقتا متوجهش نیستیم.

انقد که نمی بینیمش

دقیقا به همین صورت تو نعمت های خدا غرقیم

انقد که خیلی وقتا حواسمون بهشون نیست...

شکر نعمت نمی کنیم که هیچ، گاهی کفر نعمت هم میکنیم.

قدر هوا رو وقتی میدونیم که نباشه یا به دلایلی ما از استفاده ش محروم باشیم

خدا هم واسه این که بعضی وقتا مارو وادار کنه بهتر فکر کنیم و حواسمونو جمع کنیم مارو از نعمت ها محروم میکنه

البته شاید بهتر باشه بگیم رفتار خودمون باعث محرومیتمون میشه...

*****************

خدایا

ببخشید که خیلی وقتا به لطف بی اندازه ی تو بی توجهم..

به بزرگی خودت بار دیگر ببخش...

خدایا نکنه که از بهترین نعمت های زندگی به خاطر غفلت هامون محروم بشیم...

بهمون توجه بده.. زبان شکر گزار بده... غفلت رو ازمون بگیر...

-------------------

خدایا به امید تو...!

۰۵بهمن

به نام خدا

سلام

**********************

گویند : ترک عادت موجب مرض است.

نه که فکر کنین نشه از عادتی دوری کرد و کنارش گذاشت!

اتفاقا این جزو ویژگی های ادماست که اگه چیزی رو بخوان و براش تلاش کنن به خواست خدا به نتیجه می رسن.

ولی خب دقیقا به خاطر همین عادته که میگن کارای خوب رو به صورت همیشگی انجام بدین.

به خاطر همینه که میگن حواستون باشه به امور منفی عادت نکنین...

حواستون جمع باشه زود در رفتارتون تجدید نظر کنین.

وقتی چیزی ملکه بشه دیگه خیلی سخت از بین میره

علی الخصوص که هر چی سن بالاتر میره و شخصیت به ثبات بیشتری میرسه این موارد سخت تر میشه.

اما همیشه وقت هست؛ ماهی رو هر وقت از آب بگیریم تازه س.

********************************

خدایا توفیق بده بهمون که از اخلاق منفیمون دست بکشیم و از امور ناشایست دوری کنیم

و بر اخلاق نیکو استوار باشیم.

توفیق تخلق به اخلاق نبوی رو بهمون بده.

کمک کن درست مسلمونی کنیم و درست شیعه باشیم...

تو راه های سخت دستگیرمون باش که.. من لی غیرک..

------------------------

خدایا به امید تو...!

۰۱بهمن

به نام خدا

سلام

******************************

ای نامزد به نام تو در نامه ی قبول

یا ایها النبیُ و یا ایها الرسول!

باران رحمت تو که از آسمان جود

بر عاشقان تشنه چگر کرده ای نزول

کی در حریم حرمت جاه و جلال تو

هر یاوه گرد را رسد اندیشه ی دخول؟

حاشا که از تو روی نتابم خلیل وار

چون نیست آفتاب تو را آفت افول1

هر چند رفت طاقتم از جان و جان ز تن

والله لیس حبک عن مهجتی نزول2

در سر هوای عشق تو جامی کشیده است

سر در گلیم فقر به بیغوله ی خمول3

--------------------------------

1. افول: غروب کردن

2. معنی مصراع عربی چنین است: به خداوند سوگند که مهر تو از خون من بیرون نمی رود.

3. خمول: گمنامی و ضعف

**************************

هنوز بعد از چندین بار جسارت به حضرت رسول اکرم -صلی الله علیه و اله و سلم- نفهمیدن که عاقبت نیکو براشون نداره!

هر کاری هم بکنن برای نابودی اسلام و تضعیف مسلمین باز هم موفق نمیشن و اتفاقا بر خلاف خواسته شون ادمای بیشتری اگاه میشن و به اسلام رو میارن.

هر چند دیگران با توهین و بی اخلاقی رفتار میکنن اما اسلام دین مهربانی و عطوفت و خوش خلقیه.

اونی که هدایت میشه، خدا هدایتش کنه.

اونی هم که کارش از هدایت شدن گذشته خدا شرشو از سر ادمای کل دنیا کم کنه!

*****************

اللهم صل علی محمد و ال محمد و عجل فرجهم و فرجنا بهم واحشرنا معهم والعن اعدائهم اجمعین

----------------------

خدایا به امید تو..!